Πρόταση Νόμου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συνυπογράφει ο Θεόδωρος Καράογλου μαζί με 22 ακόμα βουλευτές

Πρόταση Νόμου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συνυπογράφει ο Θεόδωρος Καράογλου μαζί με 22 ακόμα βουλευτές

Προς τη Βουλή των Ελλήνων

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ

«Πρόσθετοι πόροι χρηματοδότησης και βελτίωση της αδειοδοτικής διαδικασίας της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και άλλες διατάξεις σε θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής».

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

I. Προοίμιο

Η παρούσα πρόταση νόμου, ανταποκρίνεται καταρχήν στην άμεση και επιτακτική ανάγκη εξεύρεσης πόρων και δημιουργίας μηχανισμών, για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας καθώς και στη δημιουργία του σύγχρονου, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, αδειοδοτικού πλαισίου το οποίο θα ενισχύσει τον κλάδο, ούτως ώστε να καταστεί ανταγωνιστικός, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και συμβάλλοντας δυναμικά στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της χώρας.

Η παρούσα πρόταση νόμου διακρίνεται σε δύο θεματικά κεφάλαια:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄: ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΠΟΡΟΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΑΠΕ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ.

Με το Κεφάλαιο Α' δημιουργούνται οι πρόσθετοι πόροι για την ομαλή και αδιάλειπτη χρηματοδότηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ούτως ώστε να επιτευχθεί βιώσιμη ανάπτυξη, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και σημαντική οικονομική δραστηριότητα, αλλά και να επιτευχθούν οι στόχοι για το κλίμα, για τους οποίους έχει δεσμευθεί διεθνώς, η χώρα μας να επιτύχει ως το 2020, και

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄:  ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΩΝ ΑΠΕ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Με το Κεφάλαιο Β' λαμβάνονται σαφή, ξεκάθαρα και δίκαια μέτρα για την βελτίωση της αδειοδοτικής διαδικασίας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, και την δημιουργία θετικού επενδυτικού κλίματος στον χώρο της ενέργειας,  

Δημιουργείται με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις, ένα σταθερό σε βάθος χρόνου πλαίσιο χρηματοδότησης για την εύρυθμη, γρήγορη και αδιάλειπτη ανάπτυξη του κλάδου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, επιτρέποντας να σταματήσει η συνεχής τροποποίηση του χρηματοδοτικού πλαισίου των ΑΠΕ, η οποία έχει ήδη τραυματίσει σοβαρά την αξιοπιστία της χώρας ως αποδέκτη Άμεσων Ξένων Επενδύσεων στον τομέα αυτό.

Η πρόταση Νόμου εισάγει επίσης τροποποιήσεις και προσθήκες στο υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, οι οποίες έχουν ως στόχο να ανταποκριθούν στην ανάγκη ρύθμισης σειράς εκκρεμών θεμάτων που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ελληνική οικονομία, αφού δημιουργούν αγκυλώσεις και καθυστερήσεις στον ιδιαίτερα κρίσιμο κλάδο της ηλεκτροπαραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).

Κύριοι στόχοι μιας συγκροτημένης προσπάθειας αναδιάρθρωσης του αδειοδοτικού πλαισίου των έργων ΑΠΕ πρέπει να είναι : α) η δραστική μείωση του συνολικού χρόνου αδειοδότησης, β) ο περιορισμός του αριθμού των εμπλεκομένων φορέων στους απολύτως απαραίτητους, γ) η αυστηρή τήρηση των χρονικών προθεσμιών γνωμοδότησης/αδειοδότησης με ταυτόχρονη επιβολή μέγιστων χρονικών ορίων σ' αυτές, δ) ο επακριβής καθορισμός του περιεχομένου κάθε γνωμοδότησης, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια, η ισότιμη μεταχείριση και η αποτελεσματικότητα της όλης αδειοδοτικής διαδικασίας και ε) η παράλληλη, κατά το δυνατόν, ροή επί μέρους σταδίων της αδειοδοτικής διαδικασίας, που μέχρι σήμερα εκτελούνται διαδοχικά.

Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις ακολουθείται μια πιο αποτελεσματική προσέγγιση, ενώ παράλληλα διασφαλίζεται η ομαλή μετεξέλιξη από το υφιστάμενο αδειοδοτικό σύστημα στο προτεινόμενο, χωρίς μακρές μεταβατικές περιόδους και εκτεταμένες διοικητικές αλλαγές και συνεπώς χωρίς αναστάτωση και καθυστερήσεις στην αδειοδότηση αιτημάτων έργων ΑΠΕ που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, αποκαθιστώντας όμως αδικίες του παρελθόντος.

Οι ρυθμίσεις αυτές αναμένεται επίσης να συνδράμουν ουσιαστικά στην επίτευξη των εθνικών στόχων και δεσμεύσεων για το 2020 (στόχοι 20- 20- 20), ανταποκρινόμενες στην ανάγκη για επαναπροσέγγιση συγκεκριμένων πτυχών της υφιστάμενης νομοθεσίας ώστε η ανάπτυξη των ΑΠΕ να καταστεί πιο γρήγορη, απλή και αποτελεσματική, με μετρήσιμα οφέλη για το κράτος, το ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, και τις συναφείς με τον κλάδο των ΑΠΕ επιχειρήσεις, που σε μεγάλο βαθμό προσφέρουν διέξοδο απασχόλησης σε έλληνες εργαζόμενους, και συμβάλουν στην ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας και την ανακούφιση της κοινωνίας.

Σημειώνεται τέλος ότι ο στόχος ανάπτυξης των ΑΠΕ στην Ελλάδα διαχρονική δέσμευση των ελληνικών κυβερνήσεων, η επίτευξη του όμως μέχρι σήμερα είναι πολύ υποδεέστερη της επανειλημμένα εξαγγελθείσας πολιτικής βούλησης.


Ειδικότερα επί των άρθρων του Κεφαλαίου Α΄ του προτεινόμενου νόμου

Άρθρο 1

Ειδικός Λογαριασμός αξιοποίησης του τέλους «καύσης ορυκτών καυσίμων»

 

Σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη των ανωτέρω στόχων είναι ο ειδικός λογαριασμός ΑΠΕ, ο οποίος τροφοδοτείται από το τέλος ΑΠΕ. Ο τρόπος υπολογισμού του ειδικού τέλους είχε ως στόχο την κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης των εγγυημένων τιμών των ΑΠΕ και αφορούσε τη διαφορά μεταξύ των εγγυημένων αυτών τιμών (feed-in tariffs), και του κόστους ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα (λιγνίτη, κ.α.). Ο συγκεκριμένος τρόπος υπολογισμού είναι ελλειμματικός αφού δεν συνυπολογίζει το κόστος στο κοινωνικό σύνολο από τις εκπομπές αερίων στην ατμόσφαιρα και τις επιπτώσεις τόσο στη δημόσια υγεία όσο και την κλιματική αλλαγή, ουσιαστικά καθιστώντας σε όρους αγοράς μη ανταγωνιστικές τις ΑΠΕ, εφόσον εξαιρεί σημαντικό μέρος από το οικονομικό και κοινωνικό όφελος που αυτές προκαλούν.

Εξαιτίας της λανθασμένης αυτής απεικόνισης κόστους / οφέλους είναι απαραίτητη τόσο η αναδιάρθρωση των μηχανισμών αυτών, όσο και η μετονομασία του «Τέλους ΑΠΕ» που δημιουργεί την λανθασμένη εντύπωση της επιπλέον επιβάρυνσης των καταναλωτών και της κοινωνίας για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, αντί να αποδίδει την πραγματική εικόνα συνολικής ωφέλειας της κοινωνίας από την κοστολόγηση της κοινωνικής βλάβης που προκαλεί η καύση ορυκτών καυσίμων, προς όφελος της ανάπτυξης καθαρών μορφών ενέργειας.

Εισάγεται ο όρος «Ειδικός λογαριασμός αξιοποίησης του Τέλους κοστολόγησης περιβαλλοντικής και κοινωνικής επιβάρυνσης από την καύση ορυκτών καυσίμων» και σε συντομία «Ειδικός Λογαριασμός αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων», και αντίστοιχα «Ειδικό Τέλους κοστολόγησης περιβαλλοντικής και κοινωνικής επιβάρυνσης από την καύση ορυκτών καυσίμων» και σε συντομία «Ειδικό Τέλος καύσης ορυκτών καυσίμων» τα οποία υποκαθιστούν αντίστοιχα  κάθε περίπτωση σε τους όρους «Ειδικός Λογαριασμός ΑΠΕ» και «Τέλος ΑΠΕ» τα οποία καταργούνται με την τροποποίηση της παραγράφου 1, του άρθρου 40 του Ν.2773/99 (ΦΕΚ 286), όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.3175/2003 (ΦΕΚ 207) και ισχύει.

Άρθρο 2

Έσοδα από δημοπράτηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου

 

Τα σημαντικά χρέη που έχει συσσωρεύσει ο ειδικός λογαριασμός ΑΠΕ  καταδεικνύουν την ανάγκη υιοθέτησης μόνιμων, μετρήσιμων, διαρθρωτικού χαρακτήρα μέτρων, για την ενίσχυση και σταθεροποίηση της πολιτικής που εφαρμόζεται για τη στήριξη των ΑΠΕ, και κατ' επέκταση για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και της βιωσιμότητας του κλάδου. Μόνο έτσι θα γίνει ελκυστικός, για σοβαρές, και όχι ευκαιριακές, επενδύσεις με σημαντική προστιθέμενη αξία για τη χώρα.

Είναι αναγκαία η επιδιωκόμενη ενίσχυση του ειδικού λογαριασμού με τρόπο που διασφαλίζει ότι δεν τίθεται ζήτημα για περεταίρω αυξήσεις του ειδικού τέλους στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, και κατά συνέπεια πρόσθετης οικονομικής επιβάρυνσης των νοικοκυριών, αλλά παράλληλα ούτε δημιουργεί πρόσθετη δημοσιονομική επιβάρυνση στο κράτος.

Στο ανωτέρω πλαίσιο, η ενίσχυση με συγκεκριμένους πρόσθετους πόρους του «Ειδικού Λογαριασμού αξιοποίησης Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων» (πρώην ειδικού λογαριασμού ΑΠΕ) αποτελεί βασικό εργαλείο της Οδηγίας 2003/87/ΕΚ και μέσο επίτευξης των δεσμεύσεων της χώρας μας για το 2020. Με την προσθήκη του νέου εδαφίου μετά το τέλος της παραγράφου Α.2, του άρθρου 7, του Νόμου 3851/2010, δημιουργείται ένας σημαντικός πρόσθετος πόρος ενίσχυσης του ειδικού λογαριασμού.

Σύμφωνα με την Οδηγία 2003/87/ΕΚ (άρθρο 10, παράγραφος 3), δίνεται η δυνατότητα στα κράτη μέλη να αποφασίσουν για τη χρήση των εσόδων από τη δημοπράτηση των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να αξιοποιούν τουλάχιστον το 50 % των εισπράξεων που προέρχονται από τον πλειστηριασμό δικαιωμάτων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 της ίδιας Οδηγίας, περιλαμβανομένων όλων των εισπράξεων από πλειστηριασμούς που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχεία β) και γ), ή ποσού ίσου με τις συγκεκριμένες εισπράξεις, για συγκεκριμένους σκοπούς, όπως είναι η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενεργείας, με στόχο την τήρηση της δέσμευσης της ΕΕ για χρήση ανανεώσιμων πηγών ενεργείας σε ποσοστό 20 % έως το 2020, καθώς και η ανάπτυξη άλλων τεχνολογιών που συμβάλλουν στη μετάβαση προς μια ασφαλή και βιώσιμη οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα και στην τήρηση της δέσμευσης της Κοινότητας για αύξηση της συνολικής ενεργειακής της απόδοσης κατά 20 % μέχρι το 2020.

Με το Άρθρο 2 της παρούσας πρότασης Νόμου αποφασίζεται η χρήση ποσοστού τουλάχιστον 70% από τα έσοδα που προέρχονται από τις δημοπρατήσεις των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου ως πόρος του «Ειδικού Λογαριασμού αξιοποίησης Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων». 

 

Άρθρο 3

Αξιοποίηση εισφοράς υπέρ ΕΡΤ για ενίσχυση του «Ειδικού Λογαριασμού αξιοποίησης Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων»

 

Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα διασφάλισης πόρων για τον Ειδικό Λογαριασμό από το τέλος ΕΡΤ, μέσω Υπουργικής Απόφασης. Με το Άρθρο 3 της παρούσας πρότασης Νόμου θεσπίζεται το συγκεκριμένο ποσοστό, μέσω της τροποποίησης του άρθρου 12 παρ. 16 του Ν. 3851/2010.

Με τον τρόπο αυτό δίνεται η δυνατότητα στο Διαχειριστή του Δικτύου, να σχεδιάσει στρατηγικά και να στηρίξει την ομαλή λειτουργία και ανάπτυξη του κλάδου των ΑΠΕ, με βάση μόνιμους, μετρήσιμους και διασφαλισμένους πόρους.  

Άρθρο 4

Μεταβίβαση αδειών ΑΠΕ

 

Με το Άρθρο 4 εισάγεται η πλήρης απελευθέρωση της διαδικασίας μεταβίβασης αδειών ΑΠΕ, καθώς και η καθιέρωση τέλους μεταβίβασης αδειών που ενισχύει τον «Ειδικό Λογαριασμό αξιοποίησης Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων».

Με τη προσθήκη της νέας παραγράφου 14 στο άρθρο 2 του Ν. 3851/2010, απεγκλωβίζονται πολλά έργα ΑΠΕ ενώ παράλληλα επιτυγχάνεται η πρόσθετη χρηματοδότηση του ειδικού λογαριασμού, καλύπτοντας έτσι το σοβαρό ταμειακό του έλλειμμα, αφού η σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία και η έλλειψη χρηματοδότησης και ρευστότητας έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο πολλούς επενδυτές ΑΠΕ, που ενώ κατέχουν άδειες αδυνατούν να υλοποιήσουν τα έργα.  Επιπρόσθετα, με την αποδέσμευση των χρημάτων των επενδυτών από τις εγγυητικές επιστολές θα υπάρξει και η αναγκαία ρευστότητα στην αγορά για την ολοκλήρωση των έργων των επενδυτών.

Η εξαίρεση του προγράμματος των αγροτικών φωτοβολταϊκών από την ελεύθερη μεταβίβαση αδειών και ο περιορισμός της δυνατότητας μεταβίβασης μόνο σε όσους πληρούν τα κριτήρια ώστε να δύνανται να είναι δικαιούχοι του συγκεκριμένου προγράμματος, επιβάλλεται διότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα αφορά τη δημιουργία συμπληρωματικού εισοδήματος σε αγρότες όπως αυτοί περιγράφονται στο ειδικό πρόγραμμα και απευθύνεται μόνο σε αγρότες και όχι γενικά σε άλλους επενδυτές.

Άρθρο 5

Τέλος προστασίας ενεργειακών ορυκτών πόρων

 

Με τη προσθήκη νέας περίπτωσης (δ), στη παράγραφο 2, στο άρθρο 40, Ν.2773/99 (ΦΕΚ 286), όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.3175/2003 (ΦΕΚ 207) και ισχύει, θεσπίζεται το «τέλος προστασίας ενεργειακών ορυκτών πόρων» το οποίο επιβάλλεται στον παραγωγό ή εισαγωγέα του αντίστοιχου ενεργειακού πόρου στη χώρα μας. Η εκμετάλλευση συμβατικών ενεργειακών φυσικών πόρων οδηγεί σε μείωση των αποθεμάτων τους και, σταδιακά, στην πλήρη εξάλειψη των πόρων αυτών. Αυτό σημαίνει ότι οι επόμενες γενιές αποστερούνται τελεσίδικα την επιλογή της εκμετάλλευσης των συγκεκριμένων εξαντλήσιμων πόρων. Σύμφωνα με τις αρχές της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών, αλλά και της βιώσιμης ανάπτυξης, θα πρέπει να υπάρξει σχετική πρόβλεψη για τις μελλοντικές γενιές.

Τα έσοδα που θα προκύπτουν από την επιβολή του «τέλους προστασίας ενεργειακών ορυκτών πόρων» για τη χρήση συμβατικών ενεργειακών φυσικών πόρων (λιγνίτη, λιθάνθρακα, υδρογονάνθρακες κλπ) θα αποτελούν αυτοτελή πόρο του «Ειδικού Λογαριασμού Αξιοποίησης Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων» (πρώην ειδικού λογαριασμού ΑΠΕ).

Το συγκεκριμένο τέλος όσον αφορά την εξόρυξη του λιγνίτη ορίζεται στο ύψος των τριών (3) ευρώ ανά τόνο εξόρυξης. Σε περίπτωση και άλλων εξαντλήσιμων ενεργειακών πόρων θα επιβληθεί αντίστοιχο τέλος του οποίου το ύψος θα είναι ισοδύναμο των 3 €/tn ανηγμένο στην ίδια θερμιδική βάση.

Άρθρο 6

Κίνητρο μερικής απαλλαγής καταβολής τέλους σε βιομηχανίες που έχουν ενσωματώσει πράσινες τεχνολογίες

 

Η προτεινόμενη προσθήκη νέας παραγράφου 3, στο άρθρο 40, Ν.2773/99 (ΦΕΚ 286), όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.3175/2003 (ΦΕΚ 207) και ισχύει, σε συνέχεια του τέλους που θεσπίζεται με την προτεινόμενη στο Άρθρο 5 διάταξη, έχει ως στόχο να επιβραβεύσει προσπάθειες βιομηχανιών, οι οποίες έχουν ήδη κάνει ή είναι σε διαδικασία υλοποίησης σημαντικών μετρήσιμων βημάτων και έχουν αναλάβει δράσεις ώστε να μειώσουν ήδη το περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Στις συγκεκριμένες βιομηχανίες θα επιβάλλεται μειωμένο τέλος, κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%). Η διαφορά αυτή θα της αποδίδεται στο τέλος κάθε έτους από τον ειδικό λογαριασμό Αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων. Ο τρόπος απόδοσης της ανωτέρω διαφοράς  ορίζεται με ειδική απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ.»

Πέραν του ότι με τη συγκεκριμένη ρύθμιση δίνεται κίνητρο στις βιομηχανίες να μειώσουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα, ούτως ώστε να καταβάλουν μικρότερο τέλος, δίνεται και το πρόσθετο κίνητρο της τη μείωσης των αναγκών των συγκεκριμένων βιομηχανιών σε αγορά δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων (και χρηματικών εκροών), βελτιώνοντας με τον τρόπο αυτό τη βιωσιμότητά τους, αλλά ενισχύοντας και την συνολική δυνατότητα της χώρας να αξιοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό την πρόβλεψη του Άρθρου 2 της παρούσας πρότασης Νόμου. 

Άρθρο 7

Σκοποί Ειδικού Λογαριασμού αξιοποίησης Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων

 

Με τη προσθήκη νέας παραγράφου 4, στο άρθρο 40 του Ν. 2773/99 (ΦΕΚ 286), δίνεται η δυνατότητα χρηματοδότησης συγκεκριμένων δράσεων για την επίτευξη στόχων, για τους οποίους έχει δεσμευθεί η χώρα μας για το 2020. Οι σκοποί τους οποίους θα εξυπηρετεί, πλέον, ο ειδικός λογαριασμός πέρα από αυτούς όπως ορίζονται από την κείμενη νομοθεσία, είναι οι εξής:

α) Η ανάπτυξη και προώθηση των ΑΠΕ,

β) Η ανάπτυξη υποδομών και δικτύων για τη βέλτιστη και ταχύτερη ένταξη των ΑΠΕ στο Εθνικό Ενεργειακό Ισοζύγιο,

γ) Η μετατροπή ενεργοβόρων βιομηχανιών σε «πράσινες»,         

δ) Η ενίσχυση -μέσω ειδικών προγραμμάτων- της καινοτομίας σε συστήματα και εφαρμογές ΑΠΕ κ.α

Ο διαχειριστής του ειδικού λογαριασμού είναι υποχρεωμένος από τον νόμο να εξασφαλίζει κατά προτεραιότητα το σύνολο των υποχρεώσεων καταβολής εγγυημένης τιμής σε παραγωγούς ΑΠΕ (feed in tariff). To εναπομένον ποσό του ειδικού λογαριασμού κατανέμεται στις υπόλοιπες δράσεις με βάση ετήσιο σχεδιασμό που είναι υποχρεωμένος να παρουσιάζει δημόσια ο διαχειριστής του.

Ειδικότερα επί των άρθρων του Κεφαλαίου Β΄ του προτεινόμενου νόμου.

                                                              Άρθρο 8    

Πρόσθετες αρμοδιότητες της ειδικής υπηρεσίας εξυπηρέτησης επενδυτών ΑΠΕ του Υ.Π.Ε.Κ.Α.

 

Έχουν διαπιστωθεί αποκλίσεις στην αντιμετώπιση περιπτώσεων της αδειοδοτικής διαδικασίας για την υλοποίηση έργων ΑΠΕ από τους αρμόδιους δημόσιους φορείς σε σχέση με τη διαχρονικά δηλωμένη βούληση της Πολιτείας για γρήγορη ανάπτυξη τους.

Προκειμένου να επιτευχθεί η γρήγορη πρόοδος στην ανάπτυξη έργων ΑΠΕ και να αποφεύγεται η αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων και η διαφορετική ερμηνεία όλων των επιμέρους νομοθετικών ρυθμίσεων και διαδικασιών, προτείνεται με το παρόν Άρθρο η ανάθεση της πλήρους αρμοδιότητας για την ενιαία ερμηνεία και εφαρμογή του συνόλου των επί μέρους Νόμων και διαδικασιών που αφορούν στην υλοποίηση των έργων ΑΠΕ στην Υπηρεσία Εξυπηρέτησης Επενδυτών για έργα Α.Π.Ε. του Υ.Π.Ε.Κ.Α., με στόχο την ενιαία αντιμετώπιση.

Στόχος της προσθήκης του νέου εδαφίου (θ) στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 20 του 3468/2006 (ΦΕΚ Α΄129), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 11 του Ν.3851/2010, είναι να μετατρέψει από επικουρική σε κομβική την Υπηρεσία Εξυπηρέτησης Επενδυτών ΑΠΕ, δίδοντάς της ρόλο συντονιστή, αφού θα λαμβάνει γνώση του συνόλου των επιμέρους στοιχείων των εγκαταστάσεων, και θα μπορεί έτσι να απεμπλέκει τις επενδύσεις ΑΠΕ από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις. Επιπρόσθετα, διασφαλίζεται το συμφέρον του δημοσίου, αφού η συγκεκριμένη υπηρεσία θα αποκτήσει επιτελικό ρόλο, ελέγχοντας την κατάσταση στον κλάδο των ΑΠΕ.

Άρθρο 9

Ρυθμίσεις αδειοδότησης των μικρών φωτοβολταικών συστημάτων ισχύος έως 500kw και μικρών ανεμογεννητριών ισχύος έως 50kw,

σε γήπεδα

 

Η τροποποίηση του άρθρου 9 παρ.8 του Ν.3851/2010 (ΦΕΚ Α΄85) έχει ως στόχο τη διαμόρφωση ευνοϊκότερου επενδυτικού περιβάλλοντος στους τομείς των μικρών Φωτοβολταϊκών και μικρών αιολικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η συγκεκριμένη παρέμβαση γίνεται σε συνέχεια του απόλυτα επιτυχημένου παραδείγματος του προγράμματος εγκατάστασης οικιακών φωτοβολταϊκών σε στέγες. Η εμπειρία από το συγκεκριμένο πρόγραμμα κατέδειξε ότι ο κλάδος των μικρών ΑΠΕ μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα, ομαλά και χωρίς δυσλειτουργίες, καταργώντας γραφειοκρατικές διαδικασίες, διευκολύνοντας το έργο της διοίκησης, και διασφαλίζοντας παράλληλα το δημόσιο συμφέρον.

Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι συμβατή και απόλυτα ευθυγραμμισμένη με το κοινοτικό δίκαιο. Σύμφωνα με την Οδηγία 2009/28/ΕΚ (άρθρο 43) «οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να εξετάσουν τη δυνατότητα να αντικαταστήσουν τις εγκρίσεις με απλή κοινοποίηση στον αρμόδιο φορέα όταν εγκαθιστούν αποκεντρωμένα συστήματα παραγωγής ενέργειες από ΑΠΕ».

Η λεπτομερής καταγραφή της διαδικασίας που προτείνεται με την παρούσα ρύθμιση γίνεται με γνώμονα την αποφυγή αποκλίσεων της πρακτικής αλλά και διαφορετικών ερμηνειών της διοίκησης από την επεκφρασμένη και νομοθετημένη βούληση της Πολιτείας, σύμφωνα και με το πνεύμα της Οδηγίας 2009/29/ΕΚ και συγκεκριμένα του άρθρου 41 αυτής: «Η έλλειψη διαφανών κανόνων και συντονισμού μεταξύ των διαφόρων φορέων έγκρισης απεδείχθη ότι εμποδίζει την ανάπτυξη ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Συνεπώς, οι εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ειδική διάρθρωση του τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όταν αναθεωρούν τις διοικητικές τους διαδικασίες για τη χορήγηση άδειας κατασκευής και εκμετάλλευσης σταθμών και συνδεδεμένων υποδομών δικτύων μεταφοράς και διανομής για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, θέρμανσης και ψύξης ή καυσίμων κίνησης από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Θα πρέπει να απλουστευθούν οι διοικητικές διαδικασίες έγκρισης, θέτοντας διαφανή χρονοδιαγράμματα για τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές».

Η προβλεπόμενη επιβολή χρονοδιαγράμματος για την έκδοση βεβαίωσης γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας (Γ.Γ.Υ.Π.) δεν εντείνει το διοικητικό φόρτο της συγκεκριμένης υπηρεσίας, αφού υπάρχει δημοσιοποιημένος πίνακας στην υπηρεσία ΑΠΕ του Υ.Π.Ε.Κ.Α. με αναλυτικά στοιχεία  όσον αφορά την εκτίμηση περιθωρίου εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σταθμών σε γη υψηλής παραγωγικότητας υπό τον περιορισμό της μη υπέρβασης του 1% της συνολικά καλλιεργούμενης γεωργικής γης ανά νομό.

Μέσω της κατάθεσης των επιμέρους δικαιολογητικών στην υπηρεσία ΑΠΕ του Υ.Π.Ε.Κ.Α., διασφαλίζεται η αποφυγή  άστοχων και άσκοπων διαδικασιών εκ μέρους των πολυπληθών φορέων της δημόσιας διοίκησης. Παράλληλα, διασφαλίζεται το έννομο συμφέρον του δημοσίου, καθώς οι αρμόδιοι φορείς θα ενημερώνονται μέσω των προβλεπόμενων κοινοποιήσεων, ενώ θα έχουν δικαίωμα παρέμβασης σε περίπτωση ύπαρξης τυπικού κωλύματος.

Άρθρο 10

Πρόβλεψη για την τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από σταθμούς ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ ή μέσω υβριδικού σταθμού και απορροφάται από το σύστημα ή το δίκτυο

 

Στο πλαίσιο των συγκεκριμένων, δυσχερών οικονομική συγκυρία και συνθήκες, η δημιουργία σταθερού, φιλικού προς τον επενδυτή πλαισίου για επενδύσεις αποτελεί τον κυριότερο στόχο. Η τυχόν αναπροσαρμογή των εγγυημένων τιμών (feed-in tariff), η οποία έχει άμεση εφαρμογή, εκτός του ότι αιφνιδιάζει την αγορά, θέτει εν αμφιβάλω την επενδυτική αξιοπιστία της χώρας συνολικά, γεγονός που αποτρέπεται από την εν λόγω ρύθμιση.

Η προτεινόμενη προσθήκη νέας παραγράφου 8 στο τέλος της παραγράφου 7, του άρθρο 5, του Νόμου 3851/2010 (ΦΕΚ Α' 85), αναφορικά με το χρόνο αναπροσαρμογής της εγγυημένης τιμής (feed-in tariff) έχει ως στόχο την εδραίωση της αξιοπιστίας του ενεργειακού προγράμματος ΑΠΕ αλλά και τη δημιουργία φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος για προσέλκυση νέων επενδυτών.

Άρθρο 11

Πρόβλεψη για την τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας, που παράγεται από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στο μη συνδεδεμένο δίκτυο

 

Με την τροποποίηση του πίνακα της παραγράφου 7, του άρθρο 5, του Νόμου 3851/2010 (ΦΕΚ Α' 85), ενισχύονται τα επενδυτικά έργα σε αποκεντρωμένα φωτοβολταϊκά συστήματα που εγκαθίστανται σε απομακρυσμένες νησιωτικές περιοχές με τη θέσπιση μεγαλύτερης εγγυημένης τιμής "feed-in tariff" η οποία δίνεται ως τον Αύγουστο του 2012, αποκαθιστά την αδικία που επέφερε η εξίσωση της εγγυημένης τιμής (feed-in tariff) του Ν. 3851/2010 σε βάρος των συγκεκριμένων έργων και επενδυτών οι οποίοι κλήθηκαν να επενδύσουν σε απομακρυσμένα μη διασυνδεδεμένα με το δίκτυο, νησιά αναλαμβάνοντας μεγαλύτερο επενδυτικό ρίσκο και κόστος, έναντι των αντίστοιχων διατάξεων τόσο του Ν. 3468/2006 όσο και του Ν. 3734/2009.

Η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο και πιο συγκεκριμένα με την Οδηγία 2009/28/ΕΚ (άρθρο 63), η οποία αναφέρει "Οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας που επιθυμούν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στις απομακρυσμένες περιφέρειες της Κοινότητας, και ιδιαίτερα τις νησιωτικές και τις αραιοκατοικημένες περιοχές, θα πρέπει να επωφελούνται, όπου είναι εφικτό, από λογικά τέλη σύνδεσης, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα βρεθούν αδικαιολόγητα σε μειονεκτική θέση έναντι των παραγωγών που είναι εγκατεστημένοι σε κεντρικότερες, περισσότερο εκβιομηχανισμένες και πυκνοκατοικημένες περιοχές".

Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση ενισχύονται οι επενδύσεις σε απομακρυσμένα μη διασυνδεδεμένα νησιά, από τη στιγμή που μειώνεται το κόστος σύνδεσής τους με το δίκτυο μέσω της θέσπισης αυξημένης επιδότησης τιμής στην παραγόμενη ενέργεια καθιστά ευχερέστερη την κάλυψη του κόστους σύνδεσης με το δίκτυο.

Η προτεινόμενη τιμή ορίζεται στο ύψος των 500 (€/MWh). Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν επιβαρύνει σημαντικά τον Ειδικό Λογαριασμό αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων λόγω της μικρής αναλογίας των επωφελούμενων επενδύσεων και συνολικά του περιορισμένου προγράμματος για φωτοβολταϊκά σε μη διασυνδεδεμένο δίκτυο. Τέλος, δίνεται μεγάλη χρονική προθεσμία σε επενδυτές -οι οποίοι αντιμετώπιζαν είτε καθυστερήσεις στην αδειοδότηση είτε προβλήματα χρηματοδότησης- να ολοκληρώσουν την επένδυση με την καθορισμένη εγγυημένη τιμή ως και τον Αύγουστο του 2012. Σε περίπτωση κατά την οποία υπάρχουν επενδυτές οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα ολοκλήρωσης θα υπάρξει πτώση της εγγυημένης τιμής. Η πτώση αυτή έχει ως στόχο να δώσει κίνητρο στους επενδυτές να ολοκληρώσουν ταχύτατα την επένδυση.

Άρθρο 12

Δήλωση ετοιμότητας παραγωγού του Φωτοβολταϊκού σταθμού προς τον κύριο του δικτύου για ενεργοποίηση της σύνδεσης του φωτοβολταϊκού σταθμού

 

Με την τροποποίηση της παραγράφου 5, της περίπτωσης (α) του άρθρου 27Α του Ν. 3734/2009, αντιμετωπίζονται προβλήματα αναφορικά με τεχνικές δυσκολίες, καθυστερήσεις και αυθαιρεσίες της διοίκησης που παρατηρούνται κατά τη σύνδεση ολοκληρωμένων φωτοβολταϊκών σταθμών στο Δίκτυο. Η συγκεκριμένη καθυστέρηση οδηγούσε σε αρκετές περιπτώσεις και σε μείωση της τιμής αναφοράς της σύμβασης αγοραπωλησίας που υπέγραφε ο παραγωγός με τον Κύριο του Δικτύου, δημιουργώντας στον παραγωγό θέματα βιωσιμότητας.

Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση αποσυνδέεται το θέμα της τιμής αναφοράς, εφόσον ο παραγωγός κατοχυρώνει την τιμή με την δήλωση ετοιμότητας στη σύμβαση αγοραπωλησίας από την χρονική στιγμή ενεργοποίησης του φωτοβολταϊκού σταθμού. Σημειώνεται ότι η ενεργοποίηση σήμερα γίνεται κατά το δοκούν από τον Κύριο του Δικτύου. Επιπρόσθετα, υποχρεώνεται ο Κύριος του Δικτύου να προβεί στις αναγκαίες και απαραίτητες ενέργειες ούτως ώστε να ενεργοποιήσει το φωτοβολταϊκό σταθμό εντός συγκεκριμένης χρονικής προθεσμίας. Ουσιαστικά, στόχος είναι να προστατευθεί ο επενδυτής με την κατοχύρωση της τιμής, από τυχόν αυθαιρεσίες του Κυρίου του Δικτύου χωρίς να τον καταστήσουμε όμηρο όμως.

Σε περίπτωση κατά την οποία δεν δύναται να τεθεί σε λειτουργία ο σταθμός με ευθύνη του παραγωγού, παρά τη δήλωση ετοιμότητας, ενεργοποιούνται οι διαδικασίες αφαίρεσης της άδειας που αυτός έχει λάβει, όπως προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία. Με την συγκεκριμένη ρύθμιση, στόχος είναι να προστατευθεί το έννομο συμφέρον από ψευδείς δηλώσεις ετοιμότητας, εκτός και αν προκύπτουν τεχνικά κωλύματα.

Άρθρο 13

Χορήγηση άδειας εγκατάστασης αιολικών σταθμών

 

Μετά την κατάργηση της έγκρισης επέμβασης χωρίς όμως την έκδοση της απόφασης που προβλέπει η παράγραφος 2 του αρ. 12 του νόμου 4014/2011, υπάρχει ο κίνδυνος της  πλήρους αναστολής της αδειοδότησης των έργων Α.Π.Ε.. Με την εισαγόμενη διάταξη διευκρινίζεται ότι η έκδοση των αδειών που προϋπέθεταν την προηγούμενη χορήγηση της καταργηθείσας με την παράγραφο 1 έγκρισης επέμβασης κατά την έννοια του έκτου κεφαλαίου του ν. 998/1979 (ΦΕΚ Α' 279), χωρεί ακωλύτως με βάση μόνο την εκδοθείσα ΑΕΠΟ ή ΠΠΔ, ακόμα και εάν δεν έχει εκδοθεί η απόφαση της παρ. 2 του αρ. 12 του νόμου 4014/2011.

Άρθρο 14

Κατάργηση περιορισμού ελάχιστης απόστασης μεταξύ ανεμογεννητριών

 

Με την διαγραφή της περίπτωσης (γ) του πίνακα Α του Παραρτήματος ΙΙ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ 2464 Β'), καταργείται ο περιορισμός της ελάχιστης απόστασης μεταξύ ανεμογεννητριών, ο οποίος πλέον δεν ανταποκρίνεται στη σύγχρονη τεχνολογία. Οι σύγχρονες ανεμογεννήτριες είναι τεχνικά εφικτό, και επιθυμητό να τοποθετηθούν σε πλησιέστερες αποστάσεις μεταξύ τους, με αποτέλεσμα την καλύτερη αξιοποίηση του τοπικού αιολικού δυναμικού.

Άρθρο 15

Δυνατότητα εγγύτερης εγκατάστασης των εγκαταστάσεων των ανεμογεννητριών μετά από σύμφωνη γνώμη Δημοτικού Συμβουλίου

 

Το Ειδικό Πλαισίο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας προβλέπει εγκατάσταση των Αιολικών πάρκων σε απόσταση πεντακοσίων μέτρων από τα όρια του οικισμού ή του ΟΤΑ. Προβλέπει εξαιρέσεις από τον όριο των πεντακοσίων μέτρων θέτοντας το σε απόσταση χιλίων μέτρων για τις περιπτώσεις δήμων ή οικισμών με πληθυσμό μικρότερο των δύο χιλιάδων ή για δήμους είτε τουριστικού ενδιαφέροντος, είτε δήμους δυναμικά αναπτυσσόμενους, είτε τέλος αξιόλογους σύμφωνα με την έννοια του άρθρου 2 του ΠΔ 24 (3/5/1985). 

Με τη προσθήκη του νέου εδαφίου, στο τέλος της σημείωσης 3 του πίνακα Δ του Παραρτήματος ΙΕ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ 2464 Β'), δίνεται η δυνατότητα στα δημοτικά συμβούλια, να επιτρέπουν την εγκατάσταση ανεμογεννητριών εγγύτερα των ορίων που προβλέπονται στο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.

Με τον τρόπο αυτό τα συμβούλια των δήμων μπορούν να αποφασίζουν εφόσον το επιθυμούν, να απολαύσουν οι δημότες τα οφέλη, από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων, όπως η απόδοση του 3% των ακαθάριστων εσόδων από τη λειτουργία των αιολικών πάρκων και των λοιπών ανταποδοτικών μέτρων. 

Άρθρο 16

Έργα σύνδεσης σταθμών αυτοπαραγωγής ή ανεξάρτητης παραγωγής μέχρι το δίκτυο της ΔΕΗ ΑΕ ή του ΔΕΣΜΗΕ ΑΕ

 

Με τη συγκεκριμένη διάταξη, ρυθμίζεται το πεδίο εφαρμογής των παραγράφων 14 και 15 του άρθρου 12 Ν.3851/2010 (ΦΕΚ Α' 85), ώστε να εξασφαλίζεται ισότιμη αντιμετώπιση των επενδύσεων που είχαν μεταβιβάσει πριν την ισχύ του Ν. 3851/2010 το έργο σύνδεσης στη ΔΕΗ Α.Ε.

Άρθρο 17

Μεταβατική διάταξη για την απρόσκοπτη συνέχιση της αδειοδοτικής διαδικασίας

 

Με τη προσθήκη νέου εδαφίου, μετά το  πρώτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 30 του Ν. 4014/2011 (ΦΕΚ Α' 209), εισάγεται μεταβατική διάταξη για την απρόσκοπτη συνέχιση της αδειοδοτικής διαδικασίας μετά την έκδοση της απόφασης της παρ.4 του άρθρου 1 του ν. 4014/2011.

Άρθρο 18

Καθεστώς αδειοδότησης θαλάσσιων αιολικών πάρκων

 

Μετά την πρόσφατη ρύθμιση του Ν. 4030/2011, με τον οποίο τροποποιήθηκε η μεταβατική διάταξη του άρθρου 15 του Ν. 3851/2010, έχει δημιουργηθεί ένα αμφίσημο καθεστώς αδειοδότησης των θαλάσσιων αιολικών πάρκων, ειδικότερα σε ότι αφορά στη διαδικασία μετά την έκδοση της άδειας παραγωγής. Συγκεκριμένα, η νέα ρύθμιση (άρθρο 42 παρ. 20 του Ν. 4030/2011) προβλέπει ρητά ότι για την αδειοδότηση των σταθμών αυτών μετά τη λήψη της άδειας παραγωγής ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπεται στον Ν. 3468/2006. Η αδειοδότηση, όμως, των σταθμών αυτών στο στάδιο μετά την έκδοση της άδειας παραγωγής γίνεται βάσει των παρ. 4, 5 και 6 του άρθρου 6Α του Ν. 3468/2006 όπως ισχύει, δηλ. με διαγωνισμό, απόφαση Υπουργού κλπ.

Στόχος της ρύθμισης, είναι να καλυφθεί το κενό στην αδειοδοτική διαδικασία, των θαλάσσιων αιολικών πάρκων, μετά την έκδοση της άδειας παραγωγής, το οποίο δημιουργήθηκε με την κατάργηση της διαδικασίας διαγωνισμού (Ν.4030/2011 άρθρο 42, παράγραφος 21) και την μη αναφορά σε συγκεκριμένη αδειοδοτική διαδικασία. Με την ρύθμιση θα ακολουθείτε η αδειοδοτική διαδικασία που ισχύει και για τα υπόλοιπα αιολικά πάρκα.

Άρθρο 19

Φέρουσα Ικανότητα

Όπως είναι γνωστό, η ΡΑΕ, κατά την αξιολόγηση αιτήσεων για χορήγηση άδειας παραγωγής, βάσει του άρθρου 3 του ν. 3468/2006 όπως ισχύει, εξετάζει τη δυνατότητα υλοποίησης του έργου σε συμμόρφωση με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού, και ιδίως με τις διατάξεις του «για τον έλεγχο της φέρουσας ικανότητας στις περιοχές που επιτρέπονται Α.Π.Ε. ώστε να διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος». Σύμφωνα με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ (ΦΕΚ 2464/3.12.2008) ο έλεγχος αυτός διενεργείται με βάση το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης εδαφών από αιολικές εγκαταστάσεις το οποίο αναφέρεται στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. (άρθρο 7 και 8). Ωστόσο, με το νόμο 3852/2010 (ΦΕΚ Α΄87/7.06.2010, Καλλικράτης) με τον οποίο διαμορφώθηκε νέο σχέδιο οργάνωσης και λειτουργίας της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης και Αποκεντρωμένης Διοίκησης, συνενώθηκαν δήμοι οι οποίοι συνιστούν πλέον τους νέους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α.

Κατά συνέπεια, τίθεται το ερώτημα αν οι κανόνες του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού θα πρέπει να εφαρμόζονται στη γεωγραφική ενότητα των παλαιών Καποδιστριακών ΟΤΑ ή των νέων Καλλικρατικών. Στο πλαίσιο αυτό οι διατάξεις της παραγράφου 17 του άρθρου 183 του ν. 3852/2010 σύμφωνα με τις οποίες «οι διατάξεις νόμων και κανονιστικού χαρακτήρα πράξεις, οι οποίες αναφέρονται στην εδαφική περιφέρεια των συνεννοούμενων ΟΤΑ εξακολουθούν να ισχύουν», δεν διασφαλίζουν επαρκώς τη διαδικασία ελέγχου σύμφωνα με τους Καποδιστριακούς ΟΤΑ. Η εν λόγω διάταξη έχει διπλή ανάγνωση, μπορεί δηλαδή να ερμηνευθεί είτε υπό την εκδοχή ότι οι κανόνες του Χωροταξικού εξακολουθούν να εφαρμόζονται στη γεωγραφική ενότητα του Καποδιστριακού ΟΤΑ ο οποίος ίσχυε κατά τη θέσπιση του Ειδικού Πλαισίου, είτε υπό την εκδοχή ότι οι διατάξεις του χωροταξικού εξακολουθούν να ισχύουν για τους νέους Καλλικρατικούς ΟΤΑ, δεδομένου ότι η διάταξη είναι γενική και δεν ορίζει ρητά ότι οι πράξεις αυτές αναφέρονται στους παλαιούς ΟΤΑ που συμπίπτουν με τις Καλλικρατικές δημοτικές ενότητες.

Επισημαίνεται, επιπλέον, ότι, στην περίπτωση Καλλικρατικού ΟΤΑ που προέκυψε από τη συνένωση Καποδιστριακών ΟΤΑ, για τους οποίους προβλέπεται διαφορετικό μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης εδαφών από αιολικές εγκαταστάσεις, παρουσιάζεται δυσχέρεια στην εφαρμογή των εν λόγω κανόνων του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου στον Καλλικρατικό ΟΤΑ.

Με τη προσθήκη νέου εδαφίου στο τέλος του άρθρου 7 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ (ΦΕΚ 2464/3.12.2008) διευκρινίζεται το καθεστώς ελέγχου, ώστε ο καταρχήν έλεγχος της υπέρβασης της φέρουσας ικανότητας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 8 και επ. του Ειδικού πλαισίου χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ να διενεργείται με βάση τις προβλέψεις του ν.  3852/2010 (Καλλικράτης), με εξαίρεση ωστόσο τις περιπτώσεις όπου λόγω της συνένωσης προκύπτει διαφορετικό μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης εδαφών από αιολικές εγκαταστάσεις. Στην περίπτωση αυτή διενεργείται με βάση τη συγκρότηση των δήμων όπως αυτή ίσχυε πριν τη θέση σε ισχύ του Καλλικράτη.

Άρθρο 20

Κίνητρο εξασφάλισης βιωσιμότητας των σταθμών Α.Π.Ε. σε Διασυνδεδεμένα Νησιά με κορεσμένο δίκτυο και των θαλάσσιων αιολικών πάρκων

 

Η προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 5 παράγραφος 2, περ. δ', του Ν. 3851/2010, η οποία καθορίζει την τιμολόγηση της ενέργειας που παράγεται από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α., αποσκοπεί στην αποκατάσταση της ίσης αντιμετώπισης όλων των επενδύσεων του χώρου και στην εξασφάλιση της βιωσιμότητας τους. 

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την υφιστάμενη διατύπωση του εν λόγω άρθρου, η καθορισμένη τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από σταθμούς Α.Π.Ε. σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά και οι οποίοι συνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης προσαυξάνεται σε ποσοστό έως και 25% της ήδη αυξημένης τιμής πώλησης που ισχύει για τα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά. Η τροποποίηση αποσαφηνίζει ότι αυτή η προσαύξηση αφορά τόσο στους σταθμούς Α.Π.Ε. σε Διασυνδεδεμένα Νησιά με κορεσμένο δίκτυο όσο και στα θαλάσσια αιολικά πάρκα που συνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης καθώς πρόκειται ουσιαστικά για ανάλογες περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να ισχύουν ίσοι όροι.

Επομένως για ένα αιολικό πάρκο που συνδέεται στο Διασυνδεδεμένο Σύστημα η τιμή πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας είναι 87,85 €/MWh ενώ για ένα αιολικό πάρκο σε ένα Μη Διασυνδεδεμένο Νησί που συνδέεται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης, η τιμή πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας είναι έως και 124,31 €/MWh (99,45 €/MWh + 25%). Η εν λόγω αυξημένη τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας ορθά καθορίζεται με τον τρόπο αυτό για τα εν λόγω έργα, καθώς η κατασκευή της υποθαλάσσιας γραμμής διασύνδεσης ανεβάζει κατακόρυφα το κόστος κατασκευής των έργων, ενώ παράλληλα δίνει κίνητρο να πραγματοποιηθούν επενδύσεις σε περιοχές με υψηλό εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικό, όπως τα νησιά, που δε θα ήταν βιώσιμες σε διαφορετική περίπτωση, επιτυγχάνοντας παράλληλα τη Διασύνδεση τους με το Σύστημα, γεγονός που τα καθιστά ανεξάρτητα από ρυπογόνες και ακριβές τοπικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Παρόλα αυτά, έχει παρατηρηθεί ότι σε περιοχές, όπου το δίκτυο είναι κορεσμένο και είτε δεν προβλέπεται η επέκτασή του είτε η σχεδιασμένη επέκτασή του απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα ως την υλοποίησή της, οι επενδυτές, προκειμένου να αναπτύξουν τα επενδυτικά τους σχέδια, αναγκάζονται ουσιαστικά να συμπεριλαμβάνουν σε αυτά νέες υποθαλάσσιες γραμμές μεταφοράς, προκειμένου να διασυνδεθούν τα έργα τους στο Σύστημα της χώρας. Κατ' αυτό τον τρόπο, οι εν λόγω επενδύσεις επιβαρύνονται με το κόστος ανάπτυξης των νέων υποθαλάσσιων γραμμών μεταφοράς, χωρίς ωστόσο να επωφελούνται της διάταξης του νόμου, η οποία προβλέπει την αυξημένη τιμή πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α: Προτεινόμενες ρυθμίσεις

Άρθρο 1

Ειδικός Λογαριασμός αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων

 

Τροποποιείται η παράγραφος 1, του άρθρου 40 του Ν.2773/99 (ΦΕΚ 286), όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.3175/2003 (ΦΕΚ 207) και ισχύει,  ως εξής:

«1. Ο διαχειριστής του Συστήματος και ο Διαχειριστής του Δικτύου ανακτούν πλήρως τα ποσά που καταβάλλουν στους αντισυμβαλλόμενους σύμφωνα με τα άρθρα 35, 36, 37, 38 και 39 μέσω ειδικού λογαριασμού αξιοποίησης του Τέλους κοστολόγησης περιβαλλοντικής και κοινωνικής επιβάρυνσης από την καύση ορυκτών καυσίμων» και σε συντομία «Ειδικού Λογαριασμού αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων» τον οποίο διαχειρίζεται ο Διαχειριστής του Δικτύου. Ο συγκεκριμένος όρος καθώς και το «Ειδικό Τέλους κοστολόγησης περιβαλλοντικής και κοινωνικής επιβάρυνσης από την καύση ορυκτών καυσίμων» και σε συντομία «Ειδικό Τέλος καύσης ορυκτών καυσίμων» υποκαθιστούν αντίστοιχα και σε κάθε περίπτωση τους όρους «Ειδικός Λογαριασμός ΑΠΕ» και «Τέλος ΑΠΕ»»

Άρθρο 2

Έσοδα από δημοπράτηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου

Μετά το τέλος της παραγράφου Α.2, του άρθρου 7, του Νόμου 3851/2010, προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:

«Ποσοστό κατ' ελάχιστο 70 % από τα έσοδα που προέρχονται από τις δημοπρατήσεις των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου θα αποτελούν πόρο του Ειδικού Λογαριασμού αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων. Το ακριβές ποσοστό θα οριστεί με Υ.Α. του Υπουργού Π.Ε.Κ.Α.. Η συγκεκριμένη απόφαση θα πρέπει να ληφθεί εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός (1) μηνός από τη δημοσίευση του παρόντος.

Οι όροι και η διαδικασία για τη διενέργεια των ανωτέρω δημοπρατήσεων καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.»

Άρθρο 3

Εισφορά υπέρ ΕΡΤ και ειδικός Λογαριασμός Αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων

Τροποποίηση του άρθρου 12 παρ. 16 του 3851/2010. Το άρθρο 12 παρ. 16 του Ν. 3851/2010 τροποποιείται ως εξής:

«Ορίζεται στο ύψος του είκοσι πέντε τοις εκατό (25%), το ποσοστό της προβλεπόμενης από τις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 1730/1987 (ΦΕΚ 145 Α΄) εισφοράς υπέρ της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε., το οποίο αποτελεί πόρο του Ειδικού Λογαριασμού Αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων που διαχειρίζεται ο Λειτουργός της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (Λ.Α.Γ.Η.Ε. Α.Ε.) κατά το άρθρο 117 του Ν. 4001/2011, στον οποίο και αποδίδεται. Με απόφαση του Υπουργού Π.Ε.Κ.Α., η οποία θα ληφθεί εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός (1) μηνός από τη δημοσίευση του παρόντος, θα καθοριστούν ο τρόπος και η διαδικασία απόδοσής τουσυγκεκριμένου ποσοστού της εισφοράς υπέρ της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. στον Ειδικό Λογαριασμό Αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων και κάθε άλλο σχετικό θέμα.»

 

Άρθρο 4

Μεταβίβαση αδειών ΑΠΕ

Προσθήκη νέας παραγράφου 14, στο άρθρο 2, του Ν. 3851/2010 (ΦΕΚ Α΄85), ως εξής:

 «1. Με το παρόν άρθρο δίνεται η δυνατότητα στους κατόχους αδειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ να μεταβιβάζουν τις άδειες αυτές σε τρίτα πρόσωπα, διατηρουμένων σε ισχύ των εξαιρέσεων που ορίζει η κείμενη νομοθεσία. Η μεταβίβαση της άδειας παραγωγής θα γίνεται αφού τα ενδιαφερόμενα μέρη καταβάλουν ειδικό τέλος μεταβίβασης άδειας (ή εξαίρεσης από άδεια) παραγωγής ΑΠΕ. Το σύνολο των εσόδων του συγκεκριμένου τέλους θα αποτελεί πόρο του Ειδικού Λογαριασμού Αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων. Από τη συγκεκριμένη ρύθμιση εξαιρούνται οι κάτοχοι αδειών (ή εξαιρέσεων από τις άδειες παραγωγής) από το πρόγραμμα ανάπτυξης των «αγροτικών» φωτοβολταικών. Η μεταβίβαση των αδειών τους μπορεί να γίνει μόνο σε άλλους δικαιούχους του προγράμματος.

2.        Το μεταβιβαζόμενο τέλος ορίζεται στο ύψος των 150 ευρώ ανά Κw της ισχύς της εγκατάστασης, για άδειες ως 2Mw εγκατεστημένης ισχύος, στα 100 ευρώ ανά Κw της ισχύς της εγκατάστασης, για άδειες από 2Mw ως 10Mw της εγκατεστημένης ισχύος και τέλος στα 50 ευρώ ανά Κw της ισχύς της εγκατάστασης, για άδειες από 10Mw και άνω εγκατεστημένης ισχύος. Με την ολοκλήρωση της μεταβίβασης αίρεται η υποχρέωση του κατόχου της άδειας για προσκόμιση εγγυητικής επιστολής. Στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες είχε κατατεθεί εγγυητική επιστολή αυτή επιστρέφεται στον δικαιούχο.».

Άρθρο 5

Τέλος προστασίας ενεργειακών ορυκτών πόρων

Προσθήκη νέας περίπτωσης (δ), στη παράγραφο 2, στο άρθρο 40, Ν.2773/99 (ΦΕΚ 286), όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.3175/2003 (ΦΕΚ 207) και ισχύει,  ως εξής:

«δ. Το «τέλος προστασίας ενεργειακών ορυκτών πόρων». Το τέλος προστασίας ενεργειακών ορυκτών πόρων επιβάλλεται σε όλες τις βιομηχανίες οι οποίες εξορύσσουν φυσικούς πόρους (λιγνίτη, υδρογονάνθρακες κλπ) καθώς και στις εισαγωγές φυσικών πόρων για ενεργειακούς σκοπούς.

Το συγκεκριμένο τέλος όσον αφορά την εξόρυξη του λιγνίτη ορίζεται στο ύψος των τριών (3) ευρώ ανά τόνο εξόρυξης. Σε περίπτωση και άλλων εγχώριων εξαντλήσιμων ενεργειακών πόρων θα επιβληθεί αντίστοιχο τέλος του οποίου το ύψος θα είναι ανηγμένο στην ίδια θερμιδική βάση.

Με ειδική ΚΥΑ των Υπουργών ΠΕΚΑ και Οικονομικών ορίζεται ο τρόπος επιβολής και είσπραξης του τέλους.» 

Άρθρο 6

Κίνητρο μερικής απαλλαγής καταβολής τέλους σε βιομηχανίες που έχουν ενσωματώσει πράσινες τεχνολογίες

Προσθήκη νέας παράγραφο 3, στο άρθρο 40, Ν.2773/99 (ΦΕΚ 286), όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.3175/2003 (ΦΕΚ 207) και ισχύει, ως εξής:

 «3. Σε περίπτωση κατά την οποία μια βιομηχανία η οποία αξιοποιεί ενεργειακούς πόρους, έχει ενσωματώσει ή ενσωματώνει τεχνολογίες που μειώνουν το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα όπως αυτές ορίζονται με ειδική απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ θα επιβάλλεται μειωμένο τέλος σε ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%). Η διαφορά αυτή θα της αποδίδεται στο τέλος κάθε έτους από τον ειδικό λογαριασμό Αξιοποίησης του Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων. Ο τρόπος απόδοσης της ανωτέρω διαφοράς  ορίζεται με ειδική απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ.»

Άρθρο 7

Σκοποί ειδικού λογαριασμού αξιοποίησης Τέλους καύσης ορυκτών καυσίμων

Στο άρθρο 40 του Ν. 2773/99 (ΦΕΚ 286) Ν.2773/99 (ΦΕΚ 286), όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.3175/2003 (ΦΕΚ 207) και ισχύει, προστίθεται νέα παράγραφος 4 ως εξής:

«4. Ο ειδικός λογαριασμός δύναται να χρηματοδοτεί συγκεκριμένες δράσεις για την επίτευξη των  στόχων (20 -20 -20) για τη κλιματική αλλαγή, για τους οποίους έχει δεσμευθεί η χώρα μας για το 2020. Τέτοιες δράσεις είναι οι εξής:

α) Η ανάπτυξη και προώθηση των ΑΠΕ,

β) Η ανάπτυξη υποδομών και δικτύων για τη βέλτιστη και ταχύτερη ένταξη των ΑΠΕ στο Εθνικό Ενεργειακό Ισοζύγιο,

γ) Η μετατροπή ενεργοβόρων βιομηχανιών σε «πράσινες»,         

δ) Η ενίσχυση -μέσω ειδικών προγραμμάτων- της καινοτομίας σε συστήματα και εφαρμογές ΑΠΕ.

Ο διαχειριστής του ειδικού λογαριασμού εξασφαλίζει υποχρεωτικά και κατά προτεραιότητα το σύνολο των υποχρεώσεων καταβολής εγγυημένης τιμής σε παραγωγούς ΑΠΕ (feed in tariff). To εναπομένον ποσό του ειδικού λογαριασμού κατανέμεται στις υπόλοιπες δράσεις με βάση ετήσιο σχεδιασμό που είναι υποχρεωμένος να παρουσιάζει δημόσια ο διαχειριστής του.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄: ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΩΝ ΑΠΕ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Άρθρο 8

Πρόσθετες αρμοδιότητες της ειδικής υπηρεσίας εξυπηρέτησης επενδυτών ΑΠΕ του Υ.Π.Ε.Κ.Α.

Στο Άρθρο 20 του 3468/2006 (ΦΕΚ Α΄129), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 11 του Ν.3851/2010 (ΦΕΚ Α΄85), προστίθεται στο τέλος του εδαφίου (η) της παραγράφου 2 εδάφιο ως εξής:  «θ. Ερμηνεία και εφαρμογή του συνόλου των επιμέρους νομοθεσιών και διαδικασιών όλων των εμπλεκομένων φορέων και υπηρεσιών των έργων ΑΠΕ. Σε περίπτωση υποβολής σχετικού αιτήματος, η ειδική υπηρεσία εξυπηρέτησης επενδυτών ΑΠΕ αποφαίνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας είκοσι (20) εργάσιμων ημερών από την παρέλευση σ' αυτήν του εν λόγω αιτήματος»

Άρθρο 9

Ρυθμίσεις αδειοδότησης των μικρών φωτοβολταικών συστημάτων ισχύος έως 500kw και μικρών ανεμογεννητριών ισχύος έως 50kw, σε γήπεδα

1.   Στο τέλος της παραγράφου 8, του άρθρου 9, του Νόμου 3851/2010 (ΦΕΚ Α΄85) προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Ειδικά για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών συστημάτων ισχύος έως 500kw και μικρών ανεμογεννητριών ισχύος έως 50kw, σε γήπεδα, - τα οποία δεν βρίσκονται σε δάσος ή σε δασική έκταση, σε ρέμα, στον αιγιαλό ή την παραλία, σε καθορισμένο -δημοσιευμένο σε ΦΕΚ- αρχαιολογικό χώρο ή σε περιοχή απολύτου προστασίας της φύσης-  δεν απαιτείται οικοδομική άδεια. Απαιτείται η έκδοση έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας μόνο για την περίφραξη (στα όρια του πάρκου και εντός της ιδιοκτησίας) για την προστασία της εγκατάστασης, η οποία εκδίδεται από την αρμόδια αρχή, εντός αποκλειστικής προθεσμίας 20 ημερών, μετά την άπρακτη παρέλευση της οποίας θεωρείται αυτή χορηγηθείσα.

2. Βάσει των ανωτέρω, προβλέπεται η κοινοποίηση της εγκατάστασης στην Υπηρεσία Εξυπηρέτησης Επενδυτών για έργα Α.Π.Ε. του Υ.Π.Ε.Κ.Α.. Πιο συγκεκριμένα, θα κατατίθενται τα κατωτέρω δικαιολογητικά, συνοδευόμενα από αντίγραφα των σχετικών κοινοποιήσεων στις αρμόδιες υπηρεσίες:

α) τεχνική περιγραφή της εγκατάστασης και τοπογραφικό διάγραμμα (συνοδευόμενο από διάγραμμα κάλυψης, όπου φαίνεται η θέση εγκατάστασης του σχετικού εξοπλισμού και τυχόν άλλες εγκαταστάσεις Φ/Β ή μικρών αιολικών συστημάτων στο ίδιο οικόπεδο). Αντίγραφο των ανωτέρω δικαιολογητικών κοινοποιείται στην Πολεοδομία.

β) δήλωση του ενδιαφερόμενου, σύμφωνα με τη περίπτωση γ της παραγράφου 2, του άρθρου 4 του ΦΕΚ 583/ 14-4-2011, ότι δεν εμπίπτει στις περιοχές της ανωτέρω παραγράφου 1. Σε περίπτωση που κάποιες από τις ανωτέρω προϋποθέσεις δεν ισχύουν, πρέπει να προσκομίζεται έγκριση της αρμόδιας αρχής (π.χ. αν η έκταση είναι δασική πρέπει να προσκομίζεται έγκριση επέμβασης, αντίστοιχα σε περίπτωση εγκατάστασης σε καθορισμένο -δημοσιευμένο σε ΦΕΚ- αρχαιολογικό χώρο). Αντίγραφο της δήλωσης κοινοποιείται στις αρμόδιες υπηρεσίες κατά αντιστοιχία (αρχαιολογία, δασαρχείο η άλλη κατά περίπτωση αρμόδια υπηρεσία).

γ) άδεια για το επιτρεπτό της εγκατάστασης από την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης. Η συγκεκριμένη άδεια εκδίδεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας πέντε εργάσιμων ημερών, μετά το πέρας της οποίας θεωρείται αυτή χορηγηθείσα. Για την ειδική περίπτωση της περιφέρειας Αττικής απαιτείται βεβαίωση χαρακτηρισμού της γης από την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης.

3. Για τις ως άνω εγκαταστάσεις δεν απαιτείται γνωμοδότηση από την κατά τόπους ΕΠ.Α.Ε. παρά μόνο στην περίπτωση χωροθέτησης εντός ορίων παραδοσιακών οικισμών».

Άρθρο 10

Πρόβλεψη για την τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από σταθμούς ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ ή μέσω υβριδικού σταθμού και απορροφάται από το σύστημα ή το δίκτυο

Στο τέλος της παραγράφου 7, του άρθρο 5, του Νόμου 3851/2010 (ΦΕΚ Α' 85) προστίθεται παράγραφος 8 ως εξής: «Οι πίνακες τιμολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από σταθμούς ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ ή μέσω υβριδικού σταθμού και απορροφάται από το σύστημα ή το δίκτυο δύνανται να αναπροσαρμόζονται με τη διαδικασία που ισχύει για την κάθε τεχνολογία (με απόφαση του Υπουργού Π.Ε.Κ.Α. κατόπιν γνώμης της Ρ.Α.Ε. για τα Φωτοβολταϊκά και νομοθετική ρύθμιση για τις υπόλοιπες ΑΠΕ). Οποιαδήποτε αναπροσαρμογή των ανωτέρω πινάκων τιμολόγησης τίθεται σε εφαρμογή μετά την παρέλευση δωδεκαμήνου από τη σχετική τροποποίηση.»

Άρθρο 11

Πρόβλεψη για την τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στο μη συνδεδεμένο δίκτυο

Ο πίνακας της παραγράφου 7, του άρθρο 5, του Νόμου 3851/2010 (ΦΕΚ Α' 85) ο οποίος αναφέρεται στη τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από φωτοβολταϊκούς σταθμούς πλην αυτών της περίπτωσης (γ) του πίνακα της παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 3468/2006, όπως ισχύει, αναπροσαρμόζεται ως εξής:

Έτος Μήνας

ΔΙΑΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ

ΜΗ ΔΙΑΣΥΝΔΕ ΔΕΜΕΝΟ

Α

Β

Γ

Δ

>100 kW

<= 100 kW

> 100 kW

<= 100 kW

2009 Φεβρουάριος

400,00

450,00

450,00

500,00

2009 Αύγουστος

400,00

450,00

450,00

500,00

2010 Φεβρουάριος

400,00

450,00

450,00

500,00

2010 Αύγουστος

392,04

441,05

450,00

500,00

2011 Φεβρουάριος

372,83

419,43

450,00

500,00

2011 Αύγουστος

351,01

394,88

450,00

500,00

2012 Φεβρουάριος

292,08

328,6

450,00

500,00

2012 Αύγουστος

271,64

305,6

353,56

392,84

2013 Φεβρουάριος

252,6

284,2

336,23

373,59

2013 Αύγουστος

234,94

264,31

316,55

351,72

2014 Φεβρουάριος

218,49

245,81

302,56

336,18

2014 Αύγουστος

203,2

228,6

293,59

326,22

Για κάθε έτος ν από το 2015 και μετά 1,3xμΟΤΣν-1 1,4xμΟΤΣν-1 1,4xμΟΤΣν-1 1,5xμΟΤΣν-1 μΟΤΣν-1 : Μέση Οριακή Τιμή Συστήματος κατά το προηγούμενο έτος ν-1.

Οι παραγωγοί οι οποίοι έχουν συνάψει σύμβαση αγοροπωλησίας με χαμηλότερη τιμή, μπορούν να ζητήσουν την αναπροσαρμογή της σύμβασης τους ως προς την αξία της τιμολόγησης της παραγόμενης kw/h για την περίοδο από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και έπειτα, η οποία αίτηση των παραγωγών θα πρέπει να γίνει άμεσα αποδεκτή. 

Άρθρο 12

Δήλωση ετοιμότητας παραγωγού του Φωτοβολταϊκού σταθμού προς τον κύριο του δικτύου για ενεργοποίηση της σύνδεσης του φωτοβολταϊκού σταθμού

Τροποποιείται η παράγραφος 5 περ. α του άρθρου 27Α του Ν. 3734/2009 ως εξής:

«Η σύμβαση πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκό σταθμό συνάπτεται για είκοσι (20) έτη, συνομολογείται με την τιμή αναφοράς που αναγράφεται στον ανωτέρω πίνακα και αντιστοιχεί στο μήνα και έτος που υπογράφεται η Σύμβαση Αγοραπωλησίας ηλεκτρικής ενέργειας με τον αρμόδιο Διαχειριστή, υπό την προϋπόθεση υπό την προϋπόθεση υποβολής δήλωσης ετοιμότητας του παραγωγού του Φωτοβολταϊκού σταθμού προς τον κύριο του δικτύου για ενεργοποίηση της σύνδεσης του φωτοβολταϊκού σταθμού εντός αποκλειστικής προθεσμίας 18 μηνών από την υπογραφή της εν λόγω σύμβασης. Σε αντίθετη περίπτωση, ως τιμή αναφοράς θα λαμβάνεται η τιμή που αντιστοιχεί στο μήνα και έτος που υποβάλλεται η εν λόγω δήλωση με βάση την ισχύ που διαθέτει ο σταθμός κατά την εν λόγω χρονική στιγμή. Παράλληλα, ο κύριος του Δικτύου υποχρεούται να θέσει σε λειτουργία το φωτοβολταϊκό σταθμό εντός αποκλειστικής προθεσμίας είκοσι (20) ημερών από τη λήψη της σχετικής δήλωσης ετοιμότητας. Σε περίπτωση κατά την οποία δεν δύναται να τεθεί σε λειτουργία ο σταθμός με ευθύνη του παραγωγού (ψευδή δήλωση ετοιμότητας), παρά τη δήλωση ετοιμότητας, τότε θα ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες αφαίρεσης της άδειας που αυτός έχει λάβει. Οι διαδικασίες αυτές δεν ενεργοποιούνται σε περίπτωση τεχνικού κωλύματος και μόνο».

Άρθρο 13

Χορήγηση άδειας εγκατάστασης αιολικών σταθμών

Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του νόμου 4014/2011 (ΦΕΚ Α' 209) προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Η χορήγηση κάθε διοικητικής πράξης, άδειας ή έγκρισης, περιλαμβανομένης της άδειας εγκατάστασης, που προϋπέθετε την προηγούμενη χορήγηση της καταργηθείσας με την παράγραφο 1 έγκρισης επέμβασης κατά την έννοια του έκτου κεφαλαίου του ν. 998/1979 (ΦΕΚ Α' 279), χωρεί ακωλύτως με βάση μόνο την εκδοθείσα ΑΕΠΟ ή ΠΠΔ, ακόμα και εάν δεν έχει εκδοθεί η απόφαση του προηγούμενη εδαφίου.»

Άρθρο 14

Κατάργηση περιορισμού ελάχιστης απόστασης μεταξύ ανεμογεννητριών

Διαγράφεται η περίπτωση γ του πίνακα Α του Παραρτήματος ΙΙ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ 2464 Β').

Άρθρο 15

Δυνατότητα εγγύτερης εγκατάστασης των εγκαταστάσεων των ανεμογεννητριών μετά από σύμφωνη γνώμη Δημοτικού Συμβουλίου

Στο τέλος της σημείωσης 3 του πίνακα Δ του Παραρτήματος ΙΙ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ 2464 Β'), προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Οι αποστάσεις αυτές μπορεί να μειώνονται με τη σύμφωνη γνώμη του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία παρέχεται για όλη τη διάρκεια κύκλου ζωής των σχετικών εγκαταστάσεων και πάντως για χρονικό διάστημα τουλάχιστον ίσο με τον χρόνο ισχύος των σχετικών αδειών παραγωγής. Στην τελευταία περίπτωση οι αποστάσεις δεν μπορεί να είναι μικρότερες από 500 μέτρα από το όριο του οικισμού και, σε περίπτωση μη οριοθετημένου οικισμού, από την τελευταία κατοικία του οικισμού.».

Άρθρο 16

Έργα σύνδεσης σταθμών αυτοπαραγωγής ή ανεξάρτητης παραγωγής μέχρι το δίκτυο της ΔΕΗ ΑΕ ή του ΔΕΣΜΗΕ ΑΕ

Οι ρυθμίσεις των παραγράφων 14 και 15 του άρθρου 12 Ν.3851/2010 (ΦΕΚ Α' 85) έχουν εφαρμογή και στις περιπτώσεις προ της 4ης Ιουνίου 2010 παράδοσης ή μεταβίβασης στην ΔΕΗ ΑΕ έργων σύνδεσης σταθμών αυτοπαραγωγής ή ανεξάρτητης παραγωγής μέχρι το δίκτυο της ΔΕΗ ΑΕ ή του ΔΕΣΜΗΕ ΑΕ σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Ν. 2773/1999, όπως ισχύει.  

Άρθρο 17

Μεταβατική διάταξη για την απρόσκοπτη συνέχιση της αδειοδοτικής διαδικασίας

Μετά το  πρώτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 30 του Ν. 4014/2011 (ΦΕΚ Α' 209) προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:

«Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζεται αναλόγως και στην περίπτωση αλλαγής αρμοδιότητας για την έκδοση της ΑΕΠΟ λόγω αλλαγής της κατηγορίας ή υποκατηγορίας του έργου ή της δραστηριότητας με την έκδοση της απόφασης της παρ.4 του άρθρου 1 του παρόντος».

Άρθρο 18

Καθεστώς αδειοδότησης θαλάσσιων αιολικών πάρκων

Τροποποιείται το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης α΄ της παρ. 17 του άρθρου 15 του Ν. 3851/2010 ως ακολούθως:

 «Μετά τη λήψη της άδειας παραγωγής, η αδειοδότηση των ανωτέρω σταθμών γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 3468/ 2006».

Άρθρο 19

Φέρουσα Ικανότητα

Στο τέλος του άρθρου 7 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις ΑΠΕ (ΦΕΚ 2464/3.12.2008) προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Ως πρωτοβάθμιος ΟΤΑ στην ανωτέρω παράγραφο νοείται κάθε ΟΤΑ κατά την έννοια του Ν.3852/2010 (Καλλικράτης)»

Άρθρο 20

Κίνητρο εξασφάλισης βιωσιμότητας των σταθμών Α.Π.Ε. σε Διασυνδεδεμένα Νησιά με κορεσμένο δίκτυο και των θαλάσσιων αιολικών πάρκων

Τροποποιείται το άρθρο 5, παράγραφος 2, περ. δ' του Ν. 3851/2010, ως εξής:

«Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από σταθμούς Α.Π.Ε., στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και τα θαλάσσια αιολικά πάρκα που εγκαθίστανται σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά ή Διασυνδεδεμένα με κορεσμένο Δίκτυο και βραχονησίδες της Ελληνικής Επικράτειας και οι οποίοι συνδέονται στο Σύστημα μέσω νέας υποθαλάσσιας διασύνδεσης απαραίτητης για τη διοχέτευση της παραγόμενης ενέργειας, το κόστος της οποίας επιβαρύνονται εξ ολοκλήρου οι κάτοχοι των οικείων αδειών παραγωγής, με εξαίρεση τα τυχόν πρόσθετα έργα της παραγράφου 5 του άρθρου 11 του ν. 3468/2006, όπως ισχύει, τιμολογείται με βάση την τιμή του στοιχείου α΄ για Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά του ανωτέρω πίνακα τιμολόγησης, προσαυξημένη κατά ποσοστό 10% πλέον του ποσοστού επί τοις εκατό που ορίζεται από την τετραγωνική ρίζα του λόγου της ευθείας απόστασης σε χιλιόμετρα μεταξύ της εξόδου του τερματικού υποσταθμού ανύψωσης των σταθμών και του σημείου του υφιστάμενου Συστήματος τα οποία συνδέονται μέσω του νέου έργου σύνδεσης, προς το δεκαπλάσιο της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος των σταθμών σε MW. Η προσαύξηση δεν επιτρέπεται να είναι μεγαλύτερη από 25%. Η προσαύξηση ισχύει και μετά την πιθανή διασύνδεση του νησιού ή της νησίδας και προσθετικά σε πιθανή προσαύξηση της προηγούμενης περίπτωσης γ΄».

 

Απάντηση Υπουργείου Οικονομικών